Rozdział #5

           Dziewczyna zemdlała.Obudziła się w jakimś pomieszczeniu.Gdy się rozejrzała zobaczyła,że całe pomieszczenie jest białe.Łóżko,na którym leżała miało białą pościel,ale poręcze były z drewna.Ściany były białe jak śnieg.W sali nie było nikogo oprócz niej.Jak się po chwili zorientowała leżała w skrzydle szpitalnym.Chociaż jej bardziej to pomieszczenie kojarzyło się z oddziałem zamkniętym w zakładzie psychiatrycznym.Kiedyś tam była odwiedzając przyjaciółkę,która jak uznali jej rodzice zwariowała.Z rozmyślań wyrwał ją czyjś głos.
-Już się obudziłaś ? Już myśla . . . myśleliśmy,że coś ci się stało.Spałaś aż dwa dni.Hodge mówi,że to przez portal,który stworzyłaś.To cię osłabiło.Runa była potężna.
-Ale co z Jonathanem  ? Co z moją mamą ? -dopytywała drżącym głosem.Starała się go opanować, lecz na próżno.Jace przysiadł obok niej i przytulił ją do siebie.
-Jonathan na pewno będzie cię szukał z rozkazu ojca,a twojej matce raczej nic nie grozi z ich strony.Valentine jest zakochany w Jocelyn dzięki czemu jej nie skrzywdzi.Hodge powiedział,że będziesz mogła rozpocząć szkolenie na Nocnego Łowcę jeśli zechcesz-spojrzał na jej prawy nadgarstek i zobaczył runę wzroku.-Ale chyba potrzebujesz tylko przypomnienia-powiedział z lekkim uśmiechem.-Widocznie ktoś cię wyszkolił wcześniej.
-Ale ja nie pamiętam żadnego szkolenia . . . zaraz . . . mój ojciec mówił,że coś jednak zapamiętałam z jego szkolenia.
-Ktoś wymazał ci wszystkie wspomnienia związane ze Światem Cieni.Twoja matka najwidoczniej chciała żebyś żyła jak przyziemna.Ale spokojnie,wiemy kto wymazał ci wspomnienia i już z nim rozmawialiśmy.To Magnus Bane,chłopak mojego parabatai-powiedział widząc jej spojrzenie.
-Przywróci mi wspomnienia ? -naciskała Clary.
-Niestety,ale Magnus nie może tego zrobić.Ale wspomnienia zaczną wracać.Nie martw się-dodał z pocieszeniem w głosie.Pocałował ją w czoło i wyszedł.Clary długi czas siedziała w bezruchu zaskoczona tym co blondyn właśnie zrobił.Po chwili jednak uśmiechnęła się i zasnęła.
Obudziły ją odgłosy walki.Przez chwilę myślała,że ciągle śni,lecz do sali wbiegł Jace i kazał jej się ukryć.Clary spełniła posłusznie prośbę chłopaka i schowała się pod łóżkiem.Gdy Jace wybiegł Clary usłyszała ciche pukanie do drzwi.Zobaczyła tylko buty.Duże,czarne buty.Nie wydawały żadnego odgłosu.Nagle Clary zobaczyła buty tuż przed swoimi oczami.Drgnęła lekko.
-Nie wiedziałem,że aż tak źle cię tu traktują siostrzyczko-powiedział ironicznie głos.Clary doskonale zdawała sobie sprawę do kogo należał.Jonathan szybkim ruchem ręki odrzucił łóżko i Clary skuliła się w jeszcze mniejszy kłębek.Jej brat się zaśmiał i pociągnął ją za nadgarstek do góry.Clary cała drżała ze strachu i z zimna.
-Czego ode mnie chcesz ?! -wykrzyknęła nagle.Jej głos był tak piskliwy,że Jonathan drgnął.
-Jesteś moją siostrą,twoje miejsce jest z naszą rodziną.Z naszą matką-powiedział to z pogardą-i z naszym ojcem-Valentinem.
Jego usta wykrzywiły się w uśmiechu.Clary pomyślała,że jej brat jest bardzo przystojny,ale szybko odgoniła od siebie tą myśl.
-Nigdzie z tobą nie pójdę-wiedziałem,że tak będzie brzmiała twoja odpowiedź,więc mam dla ciebie małą zachętę siostrzyczko.
Pstryknął palcami i nagle w drzwiach stanęły cztery osoby.Trzech Nocnych Łowców trzymało mocno . . . Jace.On starał im się wyrwać,ale na próżno.Mieli przewagę liczebną i byli od niego o wiele starsi.
-Zostaw go ! -krzyknęła głosem pełnym rozpaczy,ale także determinacji.
-Wybór należy do ciebie Clary.Jeśli pójdziesz ze mną Jace'owi nic się nie stanie.Jeśli będziesz stawiała opór twój ukochany zginie.
-Clary nie słuchaj go ! -warknął Jace.-I tak mnie zabije,nawet jeśli pójdziesz.Clary nie idź z nim ! 
-Bardzo chętnie Herondale,ale jeśli bym pozwolił cię zabić Clary by mnie znienawidziła,a tego bym nie chciał.-odparł bez chwili zastanowienia Jonathan.
-Dobrze pójdę z tobą,ale najpierw wypuść Jace'a.-odparła pewnie.
Brat Clary zaklaskał w dłonie i pochwalił ją za dobrą decyzję.Znów pstryknął palcami.Clary zobaczyła jak Nocni Łowcy puszczają Jace'a.
-Otwórz bramę,siostro-wyszeptał Jonathan.
Clary złapała za stelę i z lekkim wahaniem stworzyła bramę.Brat złapał ją za nadgarstek i pociągnął za sobą.

                                                        

 No to mamy kolejny rozdział :)

Miłego czytana :D 

Nie zapomnijcie skomentować ;D