Epilog

          Jonathan kazał się nazywać Sebastianem zaraz po tym jak wymazał pamięć wszystkim, którzy byliby w stanie go rozpoznać. Zastanawiacie się jak to zrobił? To proste. Miał na swoich usługach czarownika, który bez zbędnych pytań wykonał dla niego napój, który sprawił, że Lightwood'owie i Clary zapomnieli o tym co się wydarzyło z jego udziałem. Pamiętali Valentine'a, a później to, że przez długi czas polowali na demony, chodząc do klubu "Pandemonium". Klub znany był z tego, że zazwyczaj kręciło się w nim kilku podziemnych i demonów, które tylko czekały na to żeby wypatrzyć idealną ofiarę. Później do niej podchodzili i jak gdyby nigdy nic zaczynali się z nimi bawić, tańczyć. Następnie używali podstępu żeby wywabić swoje ofiary na zewnątrz lub do jakiegoś mało dostępnego dla oczów innych przyziemnych miejsca. Przejął Clave i dążył do uzyskania władzy nad całym światem. Zastanawiacie się czy mu się to udało? Oczywiście, że tak, ale to nie dzięki szczęściu, ale jego wytrwałości. Gdy obrał sobie jakiś cel, zawsze musiał go zrealizować, tak że wszystko musiało iść po jego myśli. A jak się tak nie działo był zły . . . lepiej nie widzieć go w takim stanie. Jest w tedy nieobliczalny. Nie ma wtedy kontroli nad swoim ciałem i umysłem. Robi i mówi różne rzeczy, które są w stanie bardzo zranić.
          Młody Morgenstern zasiadł na tronie wraz ze swoją siostrą, Clary, która mimo wszystko przeszła na jego stronę. Wiedział, że tak będzie, ale się niecierpliwił. Kiedy tak się stało siostra rządziła razem z nim wszystkimi Przyziemnymi, Podziemnymi i Nephilim. Choć większość się go bała, nadal nie darzyła go szacunkiem. Wiedzieli, że był zdolny do wszystkiego i nawet jego siostra im nie pomoże. Stała się równie bezwzględna jak on. Poddała się w końcu naturze wszystkich Morgensternów. Dzieci Jutrzenki. Samego Lucyfera.
          Jace zakochał się w pięknej przyziemnej o imieniu Liliane. Była ona piękną szatynką, średniego wzrostu o pięknych niebieskich oczach, w które można by się było wpatrywać godzinami. Jace ją kochał całym sercem, lecz ona nie do końca odwzajemniała to uczucie. Złamała mu serce, a on poprzysiągł sobie, że już nigdy się nie zakocha.
          Magnus i Alec mieli się ku sobie. Ślepy by to zauważył. Po dwóch miesiącach Alec zgodził się być chłopakiem Magnusa. Wiele podróżowali. Czarownik chciał pokazać mu cały świat. Żałował tylko, że został wypędzony z Peru, gdzie przeżył tyle szalonych przygód. Przeżywał tam swoje miłosne zawody, pił, zatopił statek z ptasimi odchodami, a nawet stał na pustyni udając kaktusa. Bardzo chciał pokazać swojemu ukochanemu wszystkie te miejsca, lecz niestety nie mógł. Alec umarł młodo. Miał 30 lat, gdy zabił go Wielki Demon. Wszyscy jego przyjaciele byli zrozpaczeni, ale najbardziej przeżywał to Magnus, który miał tyle planów na przyszłość związanych z jego chłopakiem.
          Sebastian był bezwzględnym władcą. Zabijał za błahostki. Zabijał dla przyjemności. Każdy musiał się pilnować, aby podczas kontroli jakie wyznaczał, nie zrobić czegoś nieodpowiedniego.
Morgenstern'owie byli zadowoleni, że po tylu latach rozłąki są nareszcie razem. Dwójka dzieci Valentine'a w jednym miejscu.

 KONIEC !!!

Postanowiłam, że napiszę jeszcze epilog tak jak mnie prosiliście.

Mam nadzieję, że się wam spodobał. 

Żegnajcie :(